EL CORO
El coro esloveno de San Martín surgió por iniciativa del padre Karel Škulj que el 15 de agosto de 1948 celebró la primera misa en esloveno en la catedral de San Martín. El coro hizo su primera presentación en septiembre de 1948 cantando en la misa bajo la dirección de Boris Pavšer y acompañado en el órgano por Matilda Kogovšek.
A los primeros ensayos en la parroquia de Villa Bosch y en la casa del sr. Pavlovčič les siguieron los ensayos y actuaciones en las instalaciones del Club esloveno de San Martín, construido en 1960. A lo largo de su trayectoria el coro fue dirigido por Vinko Klemenčič, Martin Duh, Slavko Rupnik, Rok Fink, Janez Mežnar, Lučka Kralj Jerman, Jože Omahna y Lučka Marinček Kastelic que acompaña y dirige el coro desde hace 25 años. El repertorio del coro abarca desde la música tradicional eslovena y religiosa, como así también composiciones nacionales e internacionales de gran popularidad.
El coro colabora en los eventos religiosos y culturales que tienen lugar en el Dom de San Martín y en la capilla del Sagrado Corazón, donde se celebra la misa de los domingos en la lengua eslovena. En 2009 se presentó en Sao Pablo ante la comunidad eslovena que vive allí. En 2010 se ha presentado en Corrientes, invitado por el Arzobispado de la región a cargo de monseñor Andrés Stanovnik. Siguieron los viajes a Mendoza y Paraná.
En cada presentación se percibe el espíritu de familia, amistad, alegría y vocación por el canto que une a los coreutas, que comparten el deseo de preservar, transmitir y divulgar la música y canciones eslovenas dentro y fuera de su comunidad.
____________________
DUHOVNA PRIPRAVA NA KONCERT
Po zadnji vaji za koncert nas je v četrtek, 25. oktobra, čakalo presenečenje. Juli Kastelic je pripravila duhovno srečanje in prisluhnili smo besedam, ki jih je napisala s prijateljico Sofi Hernandez.
Pred sedemdesetimi leti je skupina Slovencev, ki je bežala pred življenjem polnim sovraštva in vojn, pristala v tujem kraju, kjer domačini niso razumeli ne njihovega jezika ne navad. Vendar niso izgubili poguma in niso obupali, temveč so tam pričeli izkazovati ljubezen do svoje domovine, do Boga in Marije Pomagaj. Hvaležni so bili za življenje in za to, da so lahko spet živeli brez strahu. To so izrazili z akordi, notami, melodijami … preko glasbe. Zavedali so se, da so vsi na ta način razumeli njihova čustva, hkrati pa so lahko vsaj za trenutek ponesli s petjem ljubezniv spomin na domače kraje. Ustanovili so Slovenski pevski zbor San Martin, ki še vedno prepeva z ljubeznijo, s katero je bil daleč nazaj ustanovljen.
Zbor ima veliko delov, a vsi so pomembni, bistveni: alti, tenorji, basi, soprani, zborovodje, organisti. Podobno kot v prvem pismu Korinčanom sestavljamo v zboru vsi telesni deli eno telo. Imamo isti cilj in delimo isto veselje – uživamo v tem, kar delamo in želimo praznovati SKUPAJ 70-letnico prekrasnega delovanja. Včasih se pritožujemo, ko nam ne gre tako, kot smo si zadali. Godrnjamo: »Tenorji so zafušali, soprani ste preglasni, basi ne znajo besedila in alti med vajo klepetajo«, ali pa »Nihče se ne obveže, da bo redno hodil na vaje«. A nismo skupaj del enega telesa? A ne delamo vsi za isti cilj? Namesto, da se pritožujemo, se stresiramo ali krivimo druge, kaj če bi si med seboj pomagali in izboljšali to, kar še ne deluje čisto v redu? Namesto da se smatramo kot posamezni deli, kaj če bi se združili kot eno telo, z enakimi prizadevanji?
Naraščajoča napetost nas pripelje včasih do nastanka slabih medsebojnih odnosov, hitro postanemo slabe volje ali se jezimo. Vendar ne smemo pozabiti, da to delamo, ker v tem uživamo, cenimo glasbo, a tudi v bližnjemu vidimo dar. Telo brez svojih delov ni telo, tako kot zbor brez svojih članov ni zbor.
Prosimo Boga za milost, da bi se čutili del nečesa večjega in, da bi uživali v tem, kar tako ljubimo. Ker navsezadnje, če ne delamo iz Ljubezni do glasbe, do Boga, do slovenske skupnosti ali do naših sorodnikov in prijateljev, zakaj vse to počnemo?
________________
GRACIAS!
María Rosa Pedrazzini je tesno povezana s slovensko skupnostjo v San Martinu. V šoli zavoda Srca Jezusovega je kot profesorica literature učila slovenske dijakinje in spoznala njihove družine. Sedaj vodi tečaje ,,Cursos de extensión universitaria” na Univerzi San Martín. S prijateljico Normo spremljata nastope zbora in nam je po sobotnem koncertu posredovala svoja doživetja.
Quiero hacer llegar a la querida colectividad eslovena de mi San Martín, un abrazo hermanado con los recuerdos de mi niñez y adolescencia y de la inolvidable tarea docente en las aulas del Sagrado Corazón. Ayer, en esa gala de lujo en que rememoraban 70 años entre nosotros y la primera Misa celebrada en esloveno, sentí cómo historias y nacionalidades se hermanan en la misma emoción.
Escenario, luces, proyecciones y las magníficas interpretaciones de ese repertorio tan bien elegido, en ésta, mi tierra. Me llevaron al Ave María cantado, en cada Misa dominical, por la Sra. de Marincek, mamá de la actual directora del coro… a los Pesebres Vivientes celebrando Navidades plenas de fe, a los conciertos y teatros reuniendo a jóvenes y niños alrededor de sus mayores!…
¡Transité, nuevamente, el encuentro con cada alumna, hijas de familias eslovenas, y repasé nombres e historias tan cercanas!
Sinceramente, mi emoción fue una oración por todos nuestros abuelos que, dejando sus tierras amadas, vinieron a sembrar el progreso y la cultura del trabajo y del arte, heredando, nosotros, verdaderas lecciones de vida!
¡Gracias por haberme dejado compartir esta fecha, sintiéndome eslovena por adopción!
¡Gracias por la magnífica noche de recuerdos ensamblados en voces maravillosas y queridas!
______________________
POZDRAVI OB 70-LETNICI
ZEDINJENA SLOVENIJA izraža čestitke in zahvalo Slovenskemu pevskemu zboru San Martín ob 70 – letnici delovanja, za trud in predanost ter za neprecenljiv doprinos kulturnemu življenju v celotni slovenski skupnosti.
Buenos Aires, oktober 2018
————
Ena cvetlica – ena nota
Tri rože – en akord
25 dišečih cvetlic – en zbor
Šopek 70 zbranih pisanih cvetov – nič manj kot najlepši venec,
ki ste ga skozi sedemdeset let pletli z ljubeznijo do petja.
(Mešani pevski zbor San Justo – zborovodkinja Andrejka Selan Vombergar)
————
Čestitamo vam za prehojeno pot, za naprej vam pa želimo še veliko uspehov in tudi skupnih načrtov.
(Ex Corde – Slomškov dom, zborovodkinja Marta Selan Brula)
